Ένας από τους πρώτους guitar
heroes, ο Duane
Eddy έβαλε το ήχο
‘twang’ (γρατζούνισμα) στο rock and roll με φημισμένα κομμάτια όπως το "Rebel
Rouser", το "Peter Gunn" και το "Because
They're Young". Πολλοί τίτλοι των
άλμπουμ του περιέχουν την λέξη twang, όπως “Thang” (1960), Twistin’ and
Twangin’ (1962) και “Twangin’” Up a Storm! (1963).
Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και στις αρχές της δεκαετίας
του 1960 ο Eddy είχε μια σειρά από επιτυχίες με παραγωγό τον Lee Hazlewood πουλώντας 12
εκατομμύρια δίσκους μέχρι το 1963. Ο ήχος
της twangy κιθάρας ακούστηκε σε καλλιτέχνες όπως ο Bruce Springsteen (στο “Born to Run”) καθώς και Beatles, the Ventures, Creedence Clearwater Revival, Dave Edmunds, Chris Isaak, Mark Knopfler και
πολλούς άλλους.
Ο Eddy
γεννήθηκε στην Corning της Νέας Υόρκης το 1938. Ενώ ήταν στα πρώτα εφηβικά του
χρόνια μετακόμισε με την οικογένειά του στο Φοίνιξ, όπου μια demo κασέτα βρέθηκε στα χέρια του Hazlewood, που ήταν τότε ένας
τοπικός disk jockey.
Μαζί, βρήκαν μια μαγική φόρμουλα που είχε επίκεντρο το μοναδικό στυλ παιξίματος
του Eddy. Ο Eddy φρόντισε να συνθέσει δυνατές,
δραματικές μελωδίες και να μεταβάλλει το ύφος του. Στοιχεία της country, της jazz και
της gospel ταίριαξαν στα instrumentals του, με κομμάτια όπως το "Cannonball", το "Rebel Rouser" και το “Forty Miles of Bad Road.”
Στις αρχές της δεκαετίας του εξήντα, ο Eddy είχε μεγάλη
επιτυχία σε μουσικά θέματα για ταινίες (“Because They’re Young,” “Pepe”)
και τηλεοπτικές εκπομπές (“Peter Gun,”
“The Ballad of Palladin”). Απέδειξε, επίσης,
το εύρος του ταλέντου του με την καταγραφή country και surf υλικού ακόμα
και διασκευάζοντας instrumental τραγούδια του Bob Dylan. Όμως η σειρά των επιτυχιών τελείωσε απότομα το 1963, καθώς
ο Eddy έγινε άλλο ένα
θύμα των Beatles και
των συγκροτημάτων της British Invasion.
Κατά ειρωνικό τρόπο, ο George Harrison
και ο Paul McCartney
ήταν μεγάλοι θαυμαστές του Eddy
και ηχογράφησε και με τους δυο τους δίσκους αργότερα.
Οι δίσκοι του Eddy ήταν εξίσου επιτυχείς στο Ηνωμένο Βασίλειο, και το 1960, οι
αναγνώστες του περιοδικού New Musical Express (NME) του Ηνωμένου Βασιλείου τον
ψήφισαν Number One
μουσική προσωπικότητα στον κόσμο, εκτοπίζοντας τον Elvis Presley.
Ενώ τα χρόνια δόξας
των ετών 1958 έως 1963 έχουν περάσει προ πολλού, ο ήχος της κιθάρας του Duane Eddy αντηχεί
μέσα από τις δεκαετίες. Στα μέσα της δεκαετίας του ογδόντα έκανε ένα comeback.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου