Chick Ganimian: Με άρωμα Ανατολής

Ο Charles 'Chick' Ganimian (1926-1988), ήταν ένας Αρμενιο-Αμερικανός μουσικός και τραγουδιστής γνωστός για την δεξιοτεχνία του στο ούτι. Ο Ganimian ταίριαξε την αρμένικη μουσική παράδοση και την μουσική της Ανατολίας, με την αμερικάνικη αισθητική και επιρροή. Άλλοι τέτοιοι μουσικοί που κράτησαν ισχυρούς δεσμούς με τις ρίζες τους και το αίσθημα της αρμένικης μουσικής ήταν ο John Berberian, ο Harold Hagopian, ο George Mgrdichian κ.α.

Ο Ganimian γεννήθηκε το 1926 στην Troy (Τροία) της Νέας Υόρκης, σε οικογένεια Αρμενίων που είχαν μεταναστεύσει από το Marash της Τουρκίας το 1922, λόγω της Μικρασιατικής καταστροφής. Στο σπίτι του, άκουσε τη μουσική της «παλιάς χώρας» από τον πατέρα του ερασιτέχνη στο ούτι και τραγουδιστή. Το βασικό ρεπερτόριο που χρησιμοποιούσε σε όλη την καριέρα του ήταν επηρεασμένο από τη μουσική που άκουσε και έμαθε στα νιάτα του. Κύριες επιρροές ήταν ο πατέρας του, ο Hrant Kenkuloglu και ο Γιώργος Μπατζανός (Yorgo Bacanos), Έλληνας μουσικός και οργανοπαίκτης που γεννήθηκε το 1900 στη Σηλυβρία, της Ανατολικής Θράκης. Όταν ήταν δεκαεπτά, η οικογένειά του μετακόμισε στο Washington Heights της Νέας Υόρκης.

Ο Chick υπηρέτησε στο στρατό κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου από το 1944 έως το 1946. Όταν τέλειωσε την θητεία του έπαιζε ούτι, αλλά όπως λέει ο ίδιος, η μόνη μουσική σκηνή εκείνες τις ημέρες στην 8^η Λεωφόρο ήταν μια πολύ μικρή σκηνή και σχεδόν εξ ολοκλήρου ελληνική. Σχημάτισε μια αρμενική μπάντα, τους ‘Nor-Ikes’. Στα αρμένικα "nor" σημαίνει νέο και "ike"σημαίνει αυγή. Μέχρι το τέλος του 1961 η μπάντα έμεινε ζωντανή, παίζοντας σε αρμένικους γάμους και πάρτι.

Έπαιξαν σε δημοφιλή κέντρα διασκεδάσεως όπως : Asbury Park's Fennimore Hotel, Waverly Hotel, Boston's Club Zahra, Atlantic City's Jockey Club, Philadelphia's Middle East Restaurant, New York's Pasha's, Arabian Nights, Grecian Palace, Darvish και Roundtable που θεωρείται το κορυφαίο ανατολίτικο νυχτερινό κέντρο. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 η δημοτικότητά του είχε μειωθεί. Την ίδια στιγμή, η δημοτικότητα της μουσικής και του χορού από την Μέση Ανατολή ήταν ιδιαίτερα αυξημένη. Βρήκε την ευκαιρία ο Chick και δημιουργώντας ένα νέο όνομα για τον εαυτό του εργάστηκε στο Grecian Palace (Ελληνικό Παλάτι), γιατί, όπως λέει ο ίδιος, είχε μερικούς από τους καλύτερους μουσικούς. Έμαθε ελληνική μουσική και μετά αραβική.  Έπαιξε με τον Rufus Harley, και είχαν δύο επιτυχίες στα τέλη της δεκαετίας του 1950, το ‘Daddy Lolo’ και το ‘Hedy Lou’. Το ‘Daddy Lolo’ είναι «μεταποίηση» του «Πάντα εσένα συλλογιέμαι» («Χρόνια τώρα μακριά σου λιώνω») του Στέλιου Καζαντζίδη!

Παρά το γεγονός ότι υπήρξε μουσικός με μεγάλη φήμη οι ηχογραφήσεις του Chick Ganimian είναι ελάχιστες. Υπάρχει βέβαια το μεγαλειώδες άλμπουμ "Come with me to the Casbah" (Atco,1960) που εμφανίζεται ως “Ganim's Asia Minors”, όπου «παντρεύει» την μουσική της ανατολής με τη τζαζ και το ροκ της εποχής και κάποια άλμπουμ με τον φλαουτίστα της jazz Herbie Mann, και μερικοί ανεξάρτητοι δίσκοι.

Η εξάρτηση που είχε ο Ganimian με το αλκοόλ κατέστρεψε την καριέρα του και οδήγησε σε διαζύγιο με τη σύζυγό του Jean, με την οποία είχε αποκτήσει δύο γιους. Ο Ganimian πέθανε μόνος στο Νοσοκομείο των Βετεράνων στο New Jersey το Δεκέμβριο του 1988.

H φωτογραφία επάνω είναι από την ταινία "Algiers" (του 1938) / στα ελληνικά: "Πληγωμένος Αητός" (με τους Charles Boyer, Sigrid Gurie και Hedy Lamarr).