Παρασκευή 12 Ιουλίου 2019

The Drifters story

Οι Drifters υπήρξαν ένα εξαιρετικά επιτυχημένο doo-wop και R&B/soul φωνητικό συγκρότημα από την σύνθεση του οποίου σε όλη την ιστορία του από τον σχηματισμό τους το 1953, πέρασαν ούτε λίγο ούτε πολύ, 60 τραγουδιστές

Οι Drifters χρησίμευσαν για να συνδέσουν το rythm & blues των Fifties με τη μουσική soul των Sixties. 

Σχηματίστηκαν το 1953, σαν backing group για τον Clyde McPhatter που ήταν τενόρος στο συγκρότημα Billy Ward and his Dominoes.

Οι Drifters ήταν η επιτομή του ήχου των φωνητικών γκρουπς της Νέας Υόρκης. Συνδύαζαν τον γλυκό, αλλά σταθερό ήχο του R & B με επιρροές gospel. Το υλικό τους προήλθε από ποικίλες πηγές, όπως τα πετυχημένα δίδυμα των στιχουργών Jerry Leiber - Mike Stoller, Doc Pomus - Mort Shuman και Gerry Goffin - Carole King.

Όλοι τους είχαν έδρα τη Νέα Υόρκη, οι οποίοι έγραψαν τραγούδια για την αγάπη και την καθημερινή ζωή στη μεγάλη πόλη. Οι δίσκοι που ηχογράφησαν με τους Leiber και Stoller εισήγαγαν τον ήχο των χορδών και των ρυθμών latin στο λεξιλόγιο της pop μουσικής.

Το όνομα "Drifters" (περιπλανώμενοι) επιλέχθηκε από τον Clyde McPhatter, τον τραγουδιστή με την γλυκιά φωνή που ήταν ο πρώτος σε μια μακρά σειρά από τις lead φωνές. Δεν θα μπορούσε να επιλέξει ένα καλύτερο όνομα, καθώς τα μέλη του συγκροτήματος άλλαζαν συνεχώς από την αρχή. Στην ιστορία του συγκροτήματος έχουμε ως κύριες φωνές: τον McPhatter, τον Ben E. King, τον Rudy Lewis, τον Johnny Moore, τον Bill Pinkney, τον Gerhart Thrasher και τον Charlie Thomas. Παρόλα αυτά, το επίπεδό τους διατηρήθηκε υψηλό σε όλη την καριέρα τους στην Atlantic Records, η οποία διήρκεσε από τα τέλη του 1953 έως τις αρχές του 1966. Μάλιστα ονομάστηκαν από την εταιρία “the all-time greatest Atlantic group.” Κατά το διάστημα αυτό, έβγαλαν πολλούς δίσκους που αποτελούν ορόσημα της γλυκιάς soul μουσικής.

Είχαν νούμερο ένα singles με τρεις διαφορετικούς τραγουδιστές - McPhatter, Moore και King – κάτι που πρέπει να αποτελεί ρεκόρ. Η εποχή των Clyde McPhatter και των Drifters, η οποία διήρκεσε μόνο από το 1953 ως το 1954, μας έδωσε το "Money Honey", το "Honey Love" και το "White Christmas." Η πρωτοποριακή doo-wop εκδοχή του τελευταίου παραμένει δεύτερη σε δημοτικότητα πίσω μόνο από την φημισμένη εκτέλεση του Bing Crosby


Στη συνέχεια, ο McPhatter υπηρέτησε στο στρατό πριν ξεκινήσει μια σόλο καριέρα με την Atlantic. Με τον Ben E. King ως κύριο τραγουδιστή, οι Drifters άρχισαν να δουλεύουν με τους Leiber και Stoller το 1959. 
Ο πρώτος καρπός της συνεργασίας τους ήταν το "There Goes My Baby", ένα κλασικό pop-R & B με δυνατή παρουσία εγχόρδων και ένα ρυθμό “baion” δανεισμένο από latin πηγές. Άλλες επιτυχίες της εποχής του King είναι το “Save the Last Dance for Me,” το μοναδικό single των Drifters που έφτασε στην κορυφή τόσο των pop όσο και των R & B charts και το "This Magic Moment". Ο King επίσης άφησε το συγκρότημα για να ακολουθήσει σόλο καριέρα, τραγουδώντας το "Spanish Harlem" και το "Stand By Me", δύο κλασσικά soul τραγούδια που έχουν αντέξει τη δοκιμασία του χρόνου.




Ο King αντικαταστάθηκε από τον Rudy Lewis, ο οποίος οδήγησε το συγκρότημα στα τρία εκατομμύρια πωλήσεις με το “Up On the Roof”, το 1962.  Ακολούθησε το "On Broadway", ένα άλλο τραγούδι που μιλούσε για την ζωή στη Νέα Υόρκη. Ακριβώς όταν οι Drifters άρχισαν τελικά να απολαμβάνουν μεγάλη μουσική επιτυχία, ο Lewis πέθανε από υπερβολική δόση ναρκωτικών το 1964 και το συγκρότημα έχασε ακόμα μια μαγική φωνή. Ο Johnny Moore, ο οποίος είχε τραγουδήσει σε μια προηγούμενη έκδοση των Drifters, μπήκε μέσα και το γκρουπ έβγαλε αμέσως το κλασικό "Under the Boardwalk". Αυτή η ανθεκτικότητα ήταν χαρακτηριστική για τους Drifters, επιβεβαιώνοντας το μεγάλο απόθεμα ψυχής και πεποίθησης που είχαν μέσα τους και που ήταν εμφανές από τις ηχογραφήσεις τους.


Ο Ben E. King (γεννημένος στις 28 Σεπτεμβρίου 1938 στο Henderson της Βόρειας Καρολίνας), πέθανε στις 3 Απριλίου 2015. Ο Clyde McPhatter (γεννημένος στις 15 Νοεμβρίου 1932 στο Durham της Βόρειας Καρολίνας), πέθανε στις 13 Ιουνίου 1972. Ο  Johnny Moore (γεννημένος στις 14 Δεκεμβρίου 1934), πέθανε στις 30 Δεκεμβρίου 1998. Ο Bill Pinkney (γεννημένος στις 15 Αυγούστου 1925), πέθανε στις 4 Ιουλίου 2007. Ο Charlie Thomas (γεννημένος στις 7 Απριλίου 1937) ζει! Ο Gerhart Thrasher (πέθανε το 1977).

Δεν υπάρχουν σχόλια: