Χωρίς να έχει κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη μουσική
πέρα από αυτό ενός συνηθισμένου εφήβου της εποχής, ανακαλύφθηκε από την ομάδα
παραγωγής-ηχογράφησης των Bob Marcucci
και Pete DeAngelis
- ιδιοκτήτες της δισκογραφικής εταιρίας Chancellor, οι οποίοι είχαν επίσης καίριο ρόλο στην καριέρα του Frankie Avalon. Όλα συνέβησαν όταν ο
πατέρας του μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο μετά από καρδιακή προσβολή. Εκεί ήταν και
ο Marcucci ο οποίος όταν τον γνώρισε ενθουσιάστηκε γιατί του θύμιζε κάτι
μεταξύ Elvis και Ricky Nelson και τον ρώτησε αν θα τον ενδιέφερε η δισκογραφική
επιχείρηση.
Ήταν αρκετά συνηθισμένη η πρακτική στα τέλη της δεκαετίας του '50
για τους παραγωγούς δίσκων να αναζητούν όμορφους teenagers που θα
μπορούσαν να προκαλέσουν αναστεναγμούς και ουρλιαχτά στα κοριτσόπουλα. Έτσι ο
Fabian υπέγραψε στην Chancellor Records.
Παρά το γεγονός ότι οι DeAngelis και Marcucci έκαναν στον Fabian μαθήματα τραγουδιού, η καριέρα του δεν ξεκίνησε αμέσως. Το
πρώτο του single, το “I’m in Love,” δεν πήγε καθόλου καλά,
αλλά οι ιδιοκτήτες της Chancellor δεν ήταν πρόθυμοι να τα παρατήσουν. Ξεκίνησαν μια ακριβή καμπάνια
δημοσιότητας για τον Fabian και τον έκλεισαν για μια tour στην Ανατολική Ακτή σε πολλά θέατρα.
Ο Fabian άρχισε να δημιουργεί οπαδούς μεταξύ των εφήβων και το 1959 ήρθε η πρώτη
επιτυχία με το “I’m a Man”. Ακολούθησαν τα πιο γνωστά
του “Tiger” και “Turn Me Loose”.
Αλλά μετά από την χρονιά που έγινε όνομα, το 1959, η ικανότητα του Fabian να βγάζει επιτυχίες άρχισε να τον εγκαταλείπει. Εκείνο το διάστημα βέβαια, ασχολιόταν και με την ηθοποιία, καθώς λόγω της δημοτικότητάς του, προσεγγίστηκε από το Χόλιγουντ. Ο πρώτος του ρόλος ήταν στο “Hound Dog Man” του 1959. Ύστερα εμφανίστηκε με τον Bing Crosby στο “High Time” και τον John Wayne στο “North to Alaska”. Καθώς όμως η μουσική του φήμη ξεθώριαζε, οι ταινίες του Fabian άρχισαν και αυτές να μην είναι πλέον δημοφιλείς.
Όπως πολλοί άλλοι ερμηνευτές της εποχής του, ο Fabian γνώρισε μια αναβίωση της
δημοτικότητας όταν στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και του 1980 άρχισαν οι φίλοι της ροκ μουσικής να νοσταλγούν τα τραγούδια της δεκαετίας του 1950 και του
1960. Αν και μετά την πτώση του εξαφανίστηκε και το έριξε στο αλκοόλ, μετά το
1969 ξεκίνησε πάλι να τραγουδάει ως Fabian Forte. Εξακολουθεί να εμφανίζεται που και που και να τραγουδάει
τις παλιές του επιτυχίες, χωρίς να έχει καταγράψει νέο υλικό.
Η ταινία του 1980, “The Idolmaker”,
είναι μια συγκεκαλυμμένη βιογραφία του Fabian (που ονομάζεται Caesare στην ταινία), καθώς και του Marcucci (ονομάζεται Vinnie Vacarri) και του Frankie Avalon (ονομάζεται Tommy Dee). Στην ταινία, ο
τραγουδιστής Caesare -
ένα όμορφο αγόρι με μικρό ταλέντο στο τραγούδι – ανεβαίνει τα σκαλιά της επιτυχίας
σε σύντομο χρονικό διάστημα, και σε ένα ξέσπασμα θυμού, απολύει τους
τραγουδοποιούς του και κλείνει την δισκογραφική του εταιρεία. Ο Fabian, μόλις κυκλοφόρησε η ταινία,
στράφηκε δικαστικά εναντίον των παραγωγών, ζητώντας μεγάλη αποζημίωση, υποστηρίζοντας
ότι η ταινία τον έκανε να μοιάζει με "έναν ολοκληρωτικά κατασκευασμένο
τραγουδιστή, ένα απλό όμορφο πρόσωπο χωρίς καμία ικανότητα τραγουδιού ή ταλέντο".
Από την άλλη οι παραγωγοί επέμειναν ότι η ταινία παρουσιάζει μόνο φανταστικούς
χαρακτήρες (αν και ο Marcucci
ήταν σύμβουλος για την ταινία). Οι δύο πλευρές ήρθαν τελικά σε συμβιβασμό.
Στην ταινία του 1986, “Peggy Sue Got Married”, υπάρχει μια σκηνή, όπου ο Nicolas Cage παρκάρει
έξω από το σπίτι της Kathleen Turner (του κοριτσιού του και μελλοντικής γυναίκας του που έχει επιστρέψει στο παρελθόν), για να την πάρει για ραντεβού, και πριν βγει
από το αμάξι κάνει κάποιου είδους «προσευχή» σε μια φωτογραφία του Fabian, λέγοντας "You are the best, Make her love me. Feed me. Charge me", ενώ σε μια σκηνή
που τσακώνονται και εκείνη του λέει ότι πρέπει να χωρίσουν και πρέπει να παρατήσει το τραγούδι, εκείνος φεύγει κλαίγοντας λέγοντας
“I’ll show you, I’m gonna be just like Fabian…”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου