“Two girls for every boy!”. Έτσι ξεκινούσε το μεγάλο χιτ των Jan and Dean “Surf City”, το τραγούδι που έφτασε στην κορυφή των pop charts των ΗΠΑ το 1963. Το τραγούδι βοήθησε να δημιουργηθεί μια δημοφιλής εικόνα της Καλιφόρνια ως ενός επίγειου παραδείσου ήλιου και άμμου και ατελείωτου καλοκαιριού.
Πολλοί που δεν είναι εξοικειωμένοι με την ποπ μουσική του 1960, θα μπορούσαν εύκολα να θεωρήσουν το "Surf City" ως μια ακόμη επιτυχία των Beach Boys, αν και στην πραγματικότητα, το "Surf City" οφείλει την ύπαρξή του στους Beach Boys και στην μεγάλη μορφή τους, τον Brian Wilson.
Το ντουέτο των Jan (William Jan Berry, 1941 – 2004) και Dean (Dean Ormsby Torrence, 1940) ήταν πρωτοπόροι του California Sound και της vocal (φωνητικής) surf μουσικής που έγινε δημοφιλής από τους Beach Boys. Μεταξύ των πιο επιτυχημένων τραγουδιών τους ήταν το "Surf City", το οποίο έγινε το πρώτο surf τραγούδι που ανέβηκε στα αμερικάνικα charts το 1963, καθώς και τα "Drag City" (1963), "The Little Old Lady from Pasadena" (1964), και "Dead Man's Curve" (1964).
Ο Jan Berry και ο Dean Torrance, που ήταν συμμαθητές σε σχολείο του Los Angeles στην Καλιφόρνια, είχαν κάνει δυο μικρές επιτυχίες, ενώ ακόμα στην εφηβεία τους, όπως το “Baby Talk” (1959) και το “Surfin’” (1961). Το 1962, άρχισαν να αλλάζουν τον ρυθμό τους, καθώς ο doo-wop ήχος έφευγε από τη μόδα, και όταν το δίδυμο συνάντησε τους Beach Boys, άκουσαν τον ήχο που θα αναζωογονούσε την καριέρα τους. Έγιναν καλοί φίλοι με τους Beach Boys και με τον Brian Wilson ιδίως, και όταν ζήτησαν από τον Wilson να τους γράψει ένα τραγούδι του, στην αρχή αρνήθηκε να τους δώσει την πρώτη επιλογή τους, το "Surfin 'Safari," αλλά τους έδωσε το ορχηστρικό κομμάτι και το άνοιγμα του "Surf City."
Οι Jan και Dean θα έκαναν και άλλες τέσσερις πιο σημαντικές surf επιτυχίες στην καριέρα τους: “Honolulu Lulu” (#11, 1963), “Drag City” (#10, 1963), “Dead Man’s Curve” (#8, 1964) και “The Little Old Lady (From Pasadena)” (#3, 1964).
Η επιτυχία του ντουέτου έληξε με το σχεδόν θανατηφόρο αυτοκινητιστικό ατύχημα του Berry τον Απρίλιο του 1966. Κανείς δεν πίστευε ότι είναι ζωντανός, όταν έφτασε η αστυνομία, καθώς δεν υπήρχε σχεδόν καρδιακός παλμός. Χρειάστηκαν χρόνια για να ανακάμψει ο Berry, έστω και εν μέρει, και να μάθει να περπατάει και να μιλάει ξανά. Κάθε μουσική εξέλιξη ήταν αδύνατη υπό αυτές τις περιστάσεις, και Torrence, ο οποίος είχε πάντα ένα ενδιαφέρον για την τέχνη, έγινε ένας επιτυχημένος γραφίστας, ενώ συνέχιζε να τραγουδάει σε δίσκους άλλων καλλιτεχνών.
Τελικά το ντουέτο άρχισε να περιοδεύει τη δεκαετία του '80 και συνέχιζαν να παίζουν στην δεκαετία του '90, όσο η υγεία του Berry το επέτρεπε, αν και δεν υπήρχαν νέοι δίσκοι. Ο Jan κυκλοφόρησε ένα σόλο άλμπουμ με τίτλο 'Second Wave’ το 1997. Το 2004 ο Jan Berry απεβίωσε σε ηλικία 62 ετών.
Το ντουέτο των Jan (William Jan Berry, 1941 – 2004) και Dean (Dean Ormsby Torrence, 1940) ήταν πρωτοπόροι του California Sound και της vocal (φωνητικής) surf μουσικής που έγινε δημοφιλής από τους Beach Boys. Μεταξύ των πιο επιτυχημένων τραγουδιών τους ήταν το "Surf City", το οποίο έγινε το πρώτο surf τραγούδι που ανέβηκε στα αμερικάνικα charts το 1963, καθώς και τα "Drag City" (1963), "The Little Old Lady from Pasadena" (1964), και "Dead Man's Curve" (1964).
Ο Jan Berry και ο Dean Torrance, που ήταν συμμαθητές σε σχολείο του Los Angeles στην Καλιφόρνια, είχαν κάνει δυο μικρές επιτυχίες, ενώ ακόμα στην εφηβεία τους, όπως το “Baby Talk” (1959) και το “Surfin’” (1961). Το 1962, άρχισαν να αλλάζουν τον ρυθμό τους, καθώς ο doo-wop ήχος έφευγε από τη μόδα, και όταν το δίδυμο συνάντησε τους Beach Boys, άκουσαν τον ήχο που θα αναζωογονούσε την καριέρα τους. Έγιναν καλοί φίλοι με τους Beach Boys και με τον Brian Wilson ιδίως, και όταν ζήτησαν από τον Wilson να τους γράψει ένα τραγούδι του, στην αρχή αρνήθηκε να τους δώσει την πρώτη επιλογή τους, το "Surfin 'Safari," αλλά τους έδωσε το ορχηστρικό κομμάτι και το άνοιγμα του "Surf City."
Οι Jan και Dean θα έκαναν και άλλες τέσσερις πιο σημαντικές surf επιτυχίες στην καριέρα τους: “Honolulu Lulu” (#11, 1963), “Drag City” (#10, 1963), “Dead Man’s Curve” (#8, 1964) και “The Little Old Lady (From Pasadena)” (#3, 1964).
Η επιτυχία του ντουέτου έληξε με το σχεδόν θανατηφόρο αυτοκινητιστικό ατύχημα του Berry τον Απρίλιο του 1966. Κανείς δεν πίστευε ότι είναι ζωντανός, όταν έφτασε η αστυνομία, καθώς δεν υπήρχε σχεδόν καρδιακός παλμός. Χρειάστηκαν χρόνια για να ανακάμψει ο Berry, έστω και εν μέρει, και να μάθει να περπατάει και να μιλάει ξανά. Κάθε μουσική εξέλιξη ήταν αδύνατη υπό αυτές τις περιστάσεις, και Torrence, ο οποίος είχε πάντα ένα ενδιαφέρον για την τέχνη, έγινε ένας επιτυχημένος γραφίστας, ενώ συνέχιζε να τραγουδάει σε δίσκους άλλων καλλιτεχνών.
Τελικά το ντουέτο άρχισε να περιοδεύει τη δεκαετία του '80 και συνέχιζαν να παίζουν στην δεκαετία του '90, όσο η υγεία του Berry το επέτρεπε, αν και δεν υπήρχαν νέοι δίσκοι. Ο Jan κυκλοφόρησε ένα σόλο άλμπουμ με τίτλο 'Second Wave’ το 1997. Το 2004 ο Jan Berry απεβίωσε σε ηλικία 62 ετών.