The Stray Cats story

Ένα όνομα θρύλος, η μπάντα – κλειδί της αναβίωσης (revival) του rockabilly της δεκαετίας του '80, οι Stray Cats από την Αμερική, με το χαρακτηριστικό στυλ τους, μας χάρισαν μεγάλες στιγμές δυναμικού rockabilly, σημειώνοντας πολλές μεγάλες επιτυχίες και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.

Μια κλασική περίπτωση του να βρεθείς στο σωστό μέρος ακριβώς την κατάλληλη στιγμή, αποβιβάστηκαν στο Λονδίνο τον Ιούλιο του '80 - αμέσως μετά το Punk, όταν ήταν και πάλι στη μόδα να δείχνεις και να ακούγεσαι cool - και με το νεανικό, δυναμικό, στιλάτο και καλοσχηματισμένο, συγκρότημά τους, που έπεσε σαν μια καταιγίδα, γρήγορα δημιούργησαν μια μεγάλη φήμη στα μουσικά club του Λονδίνου.

Οι Stray Cats σχηματίστηκαν από τον κιθαρίστα / τραγουδιστή Brian Setzer στο Long Island της Massapequa της Νέας Υόρκης, το 1979. Η μπάντα, το στυλ της οποίας βασίστηκε στους ήχους των καλλιτεχνών της Sun Records και άλλων καλλιτεχνών από τη δεκαετία του 1950, επηρεάστηκε έντονα από τον Eddie Cochran και τον Gene Vincent (κυρίως), αλλά και τον Carl Perkins και τον Bill Haley & the Comets, προσθέτοντας σύγχρονα μουσικά στοιχεία punk.

Αρχικά, ο Setzer έπαιζε rockabilly με μια μπάντα που ονομαζόταν “Tom Cats” με τον αδερφό του Gary ως ντράμερ και τον μπασίστα Bob Beecher. Ωστόσο ο Setzer εγκατέλειψε σύντομα αυτή την μπάντα για να μαζέψει τους νεαρούς φίλους του από το σχολείο, Lee Rocker (γεννημένος ως Leon Drucker) και Slim Jim Phantom (γεννημένος ως James McDonnell). Οι Stray Cats άρχισαν να εμφανίζονται στη μουσική σκηνή της Νέας Υόρκης, ωστόσο, η εμφάνιση και ο ήχος τους από την δεκαετία του '50 δεν φαινόταν να έχει πέραση εκεί και έτσι το καλοκαίρι του 1980 πήγαν στην Αγγλία, όπου εκείνη την εποχή το rockabilly revival και η Teddy Boy κουλτούρα ήταν ένα αναδυόμενο κίνημα.

Από το 1983 άρχισαν να χρησιμοποιούν το όνομα "Stray Cats". Το όνομα "Stray Cats" είχε ήδη εμφανιστεί νωρίτερα στην ταινία rock 'n' roll του 1973 “That'll Be the Day” (με Ringo Starr, Billy Fury Keith Moon) και το sequel του 1974 “Stardust”.

Μετά από μία από τις συναυλίες τους στο Λονδίνο, οι Stray Cats συναντήθηκαν με τον παραγωγό και καλλιτέχνη Dave Edmunds, που ήταν γνωστός για την αγάπη του για το παλιό rock n roll. Ο Edmunds προσφέρθηκε να συνεργαστεί με την μπάντα και μπήκαν στο στούντιο για να ηχογραφήσουν το άλμπουμ - ντεμπούτο τους, με τίτλο “Stray Cats”, που κυκλοφόρησε στην Αγγλία το 1981. Το άλμπουμ σημείωσε αμέσως επιτυχία με τραγούδια όπως το "Runaway Boys", το "Rock This Town" και το "Stray Cat Strut." 



Η συνέχεια, το “Gonna Ball”, δεν πήγε τόσο καλά και μετά από τις αρνητικές κριτικές, οι Stray Cats αποφάσισαν να επιστρέψουν στην Αμερική. Το 1982 κυκλοφόρησαν με την EMI America το “Built for Speed”, το οποίο περιείχε τα καλύτερα από τα δύο βρετανικά LP. Με τη βοήθεια του MTV που τότε καθήλωνε στην τηλεόραση εκατομμύρια νεαρούς, το "Rock This Town" και το "Stray Cat Strut", έγιναν χιτ και μπήκαν στο αμερικάνικο Top Ten. Το δεύτερο αμερικανικό τους άλμπουμ, το “Rant n 'Rave” έδωσε ακόμα ένα Top Ten hit, το “(She's) Sexy + 17”, όπως και μια μικρή συμμετοχή στο Top 40 με την μπαλάντα τύπου doo wop “I Won't Stand in Your Way”.

Συγκρούσεις άρχισαν να εμφανίζονται που είχαν ως αφορμή θέματα μουσικά, αλλά και προσωπικά με τους τρόπους με τους οποίους τα μέλη του συγκροτήματος χειρίστηκαν την επιτυχία τους: ο Phantom παντρεύτηκε την ηθοποιό (και πρώην ερωμένη του Rod Stewart) Britt Ekland, ενώ ο Setzer έκανε εμφανίσεις με ονόματα όπως ο Bob Dylan και η Stevie Nicks και έγινε ο κιθαρίστας συναυλιών του Robert Plant. Στα τέλη του 1984, ο Setzer τα έσπασε άγρα με το συγκρότημα. Οι Rocker και Phantom συνεργάστηκαν αμέσως με τον κιθαρίστα του David Bowie, Earl Slick και ηχογράφησαν ένα άλμπουμ σαν “Phantom, Rocker & Slick”, ενώ ο Setzer περίμενε λίγα χρόνια πριν κυκλοφορήσει το ροκ σόλο ντεμπούτο του, “The Knife Feels Like Justice”.

Μέχρι το 1986, οι σχέσεις είχαν αποκατασταθεί αρκετά για τους Stray Cats με αποτέλεσμα να επανασυνδεθούν στο Λος Άντζελες και να ηχογραφήσουν το “Rock Therapy”, το οποίο πάντως δεν πήγε τόσο καλά στις πωλήσεις. Το τρίο επέστρεψε στα αντίστοιχα μετά-Stray Cats έργα τους κυκλοφορώντας και άλμπουμ που πήγαν δεν καθόλου καλά. 

Το 1989, ξαναενώθηκαν για το άλμπουμ “Blast Off”, το οποίο συνοδεύτηκε από μια περιοδεία με τον Stevie Ray Vaughan. Όχι πια με την EMI, οι Cats μπήκαν στο στούντιο με τον Nile Rodgers για το “Let's Go Faster”, το οποίο κυκλοφόρησε το 1990. 


Το “Choo Choo Hot Fish” του 1992 του Dave Edmunds, προσέλκυσε ελάχιστη προσοχή και μετά η μπάντα διαλύθηκε ξανά. 

Έχουν βέβαια επανειλημμένα συναντηθεί περιοδικά για ζωντανές εμφανίσεις. Ο Setzer, βέβαια, ακολούθησε την αναγέννηση του swing της δεκαετίας του '90 με την ορχήστρα του την Brian Setzer Orchestra, η οποία έπαιξε κλασσικές big-band swing και jump blues μελωδίες καθώς και πρωτότυπα τραγούδια του Setzer.

Το 2004, οι Stray Cats συναντήθηκαν για μια μακρά περιοδεία στην Ευρώπη. Ένα ζωντανό άλμπουμ από τις συναυλίες αυτές, το “Rumble in Brixton”, περιελάμβανε ένα νέο κομμάτι, το "Mystery Train Treated A Rollin". 

Το 2007, επανασυνδέθηκαν για μια επιτυχημένη και πολυαναμενόμενη περιοδεία στις ΗΠΑ με τους ZZ Top και τους Pretenders. Αυτή ήταν η πρώτη βορειοαμερικανική περιοδεία τους μετά από πάνω από 15 χρόνια. Τη δεκαετία του 2000, το συγκρότημα ταξίδεψε στην Ευρώπη ως μέρος του αποχαιρετιστήριου Farewell Tour.

Το 2008, για πρώτη φορά μετά από 18 χρόνια, οι Stray Cats επισκέφθηκαν την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία. Τον Απρίλιο του 2009 το συγκρότημα επανενώθηκε για να γιορτάσει τα 50α γενέθλια του Brian στο Fine Line Music Café στη Μινεάπολη.

Στις 2 Ιανουαρίου 2018 ο Brian Setzer ανακοίνωσε μέσω της σελίδας του στο Facebook ότι η μπάντα θα επανασυνδεθεί για μια συναυλία στο Λας Βέγκας στις 21 Απριλίου 2018 για το “Viva Las Vegas Rockabilly Weekend Show”.