The Ronettes story

Οι Ronettes υπήρξαν ένα από τα πιο δημοφιλή γυναικεία συγκροτήματα της δεκαετίας του 1960. Είχαν εννέα τραγούδια στο Hot 100 του Billboard , πέντε από τα οποία έγιναν Top 40 επιτυχίες. Το τρίο από το Spanish Harlem της Νέας Υόρκης (μια συνοικία με κυρίως πληθυσμό ισπανόφωνων) αποτελούνταν από την τραγουδίστρια Veronica Bennett (αργότερα γνωστή ως Ronnie Spector, καθώς παντρεύτηκε τον γνωστό παραγωγό Phil Spector), την μεγαλύτερη αδελφή της Estelle Bennett και την ξαδέλφη τους Nedra Talley. Η μητέρα της Veronica ήταν Αφροαμερικάνικης / Ινδιάνικης Cherokee καταγωγής και ο πατέρας της Ιρλανδικής.

Οι τρεις τραγουδίστριες άρχισαν να τραγουδούν μαζί όταν η οικογένεια συγκεντρώνονταν στο σπίτι της γιαγιάς τους τα Σαββατοκύριακα. Το 1957 σχημάτισαν την πρώτη τους μπάντα, τις Darling Sisters. Η μπάντα περιέλαβε επίσης δύο άλλες ξαδέλφες, τη Diane και την Elaine, και έκαναν μια παράσταση στο θέατρο Apollo στη Νέα Υόρκη. Μετά από αυτή την παράσταση, η Diane και η Elaine εγκατέλειψαν το γκρουπ, το οποίο στη συνέχεια πήρε το όνομα Ronnie and the Relatives. Το 1961 υπέγραψαν με την Colpix Records και τον Ιούνιο ηχογράφησαν τέσσερα τραγούδια: το "I Want a Boy", το "What's Sweet για το Sweet Sixteen", το "I'm Gonna Quit while I'm Ahead" και το “My Guiding Angel.”

Κανένα από αυτά τα τραγούδια δεν μπήκε στα charts και η Ronnie and the Relatives άρχισαν να χορεύουν στο New York's Peppermint Lounge. Ήταν η εποχή twist, και η μπάντα έγινε σύντομα τακτική στο club, τραγουδώντας και χορεύοντας. Ο dj Murray the K ενθουσιάστηκε μαζί τους και τις έπεισε να εμφανιστούν σε μερικές από τις παραστάσεις του στο θέατρο Fox στο Μπρούκλιν. Τον Μάρτιο του 1963, η Estelle Bennett επικοινώνησε με τον Spector. Κατάφερε να κανονίσει μια ακρόαση. Τώρα το συγκρότημα λεγόταν the Ronettes. Οι Ronettes τραγούδησαν το “Why Do Fools Fall in Love,”, για την εταιρία Philles του Spector. Αρχικά ο Spector θέλησε μόνο η Ronnie να υπογράψει, αλλά η μητέρα της επέμενε να υπογράψει ολόκληρο γκρουπ κι έτσι έκανε.

Αρχικά οι Ronettes τραγουδούσαν backup vocals στις ηχογραφήσεις του Spector για άλλους, όπως η Darlene Love και οι Bob Bob B. Soxx and the Blue Jeans. Στη συνέχεια, ο Spector έβαλε το συγκρότημα να τραγουδήσει δύο τραγούδια, το "Be My Baby" και το "Baby I Love You". Το "Be My Baby" έφτασε στο νούμερο 2 το φθινόπωρο του 1963 και πούλησε πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα. Το "Baby I Love You" (στο οποίο φωνητικά κάνουν οι Cher και η Darlene Love) έφτασε στο νούμερο 24. 

Αυτά τα δύο κομμάτια έκαναν αστέρια τις Ronettes εκεί στα τέλη του 1963 με αρχές του 1964. Το γκρουπ περιόδευσε στην Αγγλία με τους Rolling Stones και έκανε παρέα με τους Beatles.

Από τον Σεπτέμβριο του 1963 μέχρι τον Δεκέμβριο του 1964, οι Ronettes κατάφεραν να βάλουν πέντε singles στο Top 40. Εκτός από το "Be My Baby" και το "Baby I Love You", ήταν τα “Walking in the Rain” (νο 23), “(The Best Part of) Breakin’ Up” (νο 31) και “Do I Love You?” (νο 34). Αυτές ήταν οι πιο μνημειώδεις παραγωγές του Phil Spector, οι οποίες χτίστηκαν γύρω από την τρεμουλιαστή, κλαψιάρικη φωνή της Ronnie, που ενσωματώνει το φάσμα των νεανικών, ρομαντικών επιθυμιών από την έκσταση στη θλίψη. Δεν επηρέασε καθόλου το ότι οι Ronettes ήταν εξωτικές, πολυφυλετικές όμορφες κοπέλες με χτένισμα "σφηκοφωλιά" και παχιά μάσκαρα. Τα τραγούδια τους παρουσίαζαν ένα πιο τολμηρό για εκείνη την εποχή και "διεκδικητικό" τύπο κοριτσιού. Τα αγόρια ήθελαν να είναι μαζί τους, τα κορίτσια ήθελαν να είναι σαν κι αυτές και οι δίσκοι τους ήταν περιζήτητοι.

Τον Ιούνιο του 1965 οι Ronettes ηχογράφησαν ένα τραγούδι με τίτλο "I Can Hear Music", το οποίο γράφτηκε από τους Spector, Ellie Greenwich και Jeff Barry. Το τραγούδι δεν έγινε επιτυχία μέχρι που το έπαιξαν οι Beach Boys τέσσερα χρόνια αργότερα. Στην πραγματικότητα, ένας από τους μεγαλύτερους οπαδούς των Ronettes ήταν ο Brian Wilson, ο οποίος άκουγε επανειλημμένα το "Be My Baby", το οποίο ονόμασε "το πιο αγαπημένο μου τραγούδι".

Οι Ronettes συνέχισαν να ηχογραφούν για τον Spector και ακολούθησαν περισσότερα singles, αλλά η δημοτικότητά τους άρχισε να πέφτει μετά το γοητευτικό έτος του 1964. Το τελευταίο τους τραγούδι που έφτιαξε ο Spector, το “Is This What I Get”/“Oh, I Love You” δεν μπήκε στο Top 40. Μετά την περιοδεία τους στη Γερμανία στις αρχές του 1967, οι Ronettes αποφάσισαν να διαλυθούν. Εν τω μεταξύ, η Ronnie και ο Spector είχαν κάνει δεσμό. Σύμφωνα με τον μουσικό συγγραφέα David Hinckley, «σε αυτό οφείλεται η πρώτη ύλη και η συναισθηματική σπίθα πίσω από πολλές από τις ηχογραφήσεις των Ronettes». Το ζευγάρι παντρεύτηκε το 1968. Σύμφωνα με την αυτοβιογραφία της Ronnie, “Be My Baby”, ο Spector την κρατούσε φυλακισμένη στην έπαυλή του στο Los Angeles μέχρι που χώρισαν το 1973. Πήραν επισήμως διαζύγιο το επόμενο έτος.

Μετά το διαζύγιο, η Ronnie άρχισε να κάνει σόλο καριέρα. Αρχικά, προσπάθησε να επανασυνδέσει τις Ronettes, αλλά η Nedra και η Estelle δεν ενδιαφερόταν. Η Ronnie ηχογράφησε στη συνέχεια μερικά εξαιρετικά κομμάτια με την E Street Band (“Say Goodbye to Hollywood,” ένα τραγούδι που έγραψε ο Billy Joel, "Take Me Home Tonight" και “Dangerous”. Κυκλοφόρησε επίσης τα σόλο άλμπουμ Siren (1980) και Unfinished Business (1987).

Το 1990 δημοσίευσε την αυτοβιογραφία της, "Be My Baby: How I Survived Mascara, Miniskirts and Madness”, όπου περιέγραφε την ταραγμένη σχέση της με τον Spector, ο οποίος σήμερα βρίσκεται στην φυλακή για ανθρωποκτονία. Το 2006 κυκλοφόρησε το Last of the Rock Stars, το πρώτο της άλμπουμ μετά είκοσι χρόνια και το 2010 κυκλοφόρησε ένα Χριστουγεννιάτικο EP που λεγόταν Ronnie Spector’s Best Christmas Ever.

Η Ronnie μετά το διαζύγιο με τον Spector ξαναπαντρεύτηκε και έκανε τρία παιδιά. Η Nedra παντρεύτηκε τον Scott Ross πρώην dj που μετά έγινε παρουσιαστής στο χριστιανικό κανάλι CBN. Η Estelle, που μετά την διάλυση του συγκροτήματος ταλαιπωρήθηκε από ψυχιατρικής φύσεως προβλήματα και πολλές φορές ήταν άστεγη, πέθανε το 2009.