Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

The Ricky Nelson story


Ο Ricky Nelson γεννήθηκε στο Teaneck του New Jersey στις 8 Μαΐου 1940, σε μια οικογένεια καλλιτεχνών.

Το πραγματικό του όνομα ήταν Eric Hilliard Nelson και είχε ένα αδελφό τον David.


Ο πατέρας του Ozzie Nelson ήταν σουηδικής καταγωγής, μουσικός και επικεφαλής μιας μεγάλης μπάντας.


Οι γονείς του είχανε ένα δημοφιλές ραδιοφωνικό σώου το “The Adventures of Ozzie and Harriet” και ο Ricky πρωτοεμφανίστηκε μαζί τους σε ηλικία 8 χρονών, το 1948, κάνοντας το κινηματογραφικό ντεμπούτο του την επόμενη χρονιά.


Στο σχολείο του το Hollywood High, ο Nelson απομονώθηκε από τους συντηρητικούς μαθητές, την αδελφότητα ‘Elksters’, επειδή τον θεωρούσαν ‘άγριο’. Ο Nelson συνδέθηκε με τους Rooks, μια ομάδα greasers, με πέτσινα και μπότες μοτοσικλετιστών, που συχνά μπλέκανε σε καυγάδες. Για αυτό ο Nelson είχε φυλακιστεί δύο φορές.


Στη δεκαετία του ‘50, το σώου των γονιών του έγινε τηλεοπτικό και με την κατακόρυφη αύξηση της δημοτικότητάς του, ο Ricky Nelson επηρεασμένος από τους καλλιτέχνες του Rockabilly (ήταν θαυμαστής του Carl Perkins) και θέλοντας να εντυπωσιάσει έναν φίλο του που ήταν φαν του Elvis, εξασφάλισε – με την βοήθεια του μπαμπά - συμβόλαιο με την εταιρία Verve το 1956.


Το Μάη της επόμενης χρονιάς έκανε επιτυχία και τις δυό πλευρές ενός μικρού δίσκου που από τη μιά πλευρά είχε το “A Teenager’s Romance” και από τ ην άλλη τη διασκευή της σύνθεσης του Fats Domino “I’m Walking”. Η πρώτη πλευρά έφτασε το νούμερο 7 του αμερικάνικου τοπ και η δεύτερη το νούμερο 18. Τρεις μήνες αργότερα ακολούθησε ο δεύτερος επιτυχημένος μικρός δίσκος, “You’re my One and Only Love” (νούμερο 16 στην Αμερική).


Το καλοκαίρι του 1957, αποφάσισε να σχηματίσει το δικού του συγκρότημα με άτομα της ηλικίας του. Έτσι πήρε τον 18χρονο – τότε – ταλαντούχο κιθαρίστα James Burton – που αργότερα έγινε ο κιθαρίστας του Elvis, από το 1969 έως τον θάνατό του το 1977 – τον μπασίστα James Kirkland, τον ντράμερ Richie Frost και τον πιανίστα Gene Garf.


Στην συνέχεια, ο Nelson υπέγραψε συμβόλαιο με την Imperial και έμεινε μαζί της μέχρι το 1963 - όσο χρειάστηκε για να κυκλοφορήσει όχι λιγότερες από 36 επιτυχίες (συνήθως δυό πλευρές ενός δίσκου) που μπήκαν στο αμερικάνικο τοπ -100.

Οι μεγαλύτερες από αυτές ήταν: “Be Bop Baby” (1957, νούμερο 5 στην Αμερική), “Stood Up” (1957, νούμερο 5), “Believe What You Say” (1958, νούμερο 8), “Poor Little Fool” (1958, νούμερο 1 στην Αμερική και νούμερο 4 στην Αγγλία), “Lonesome Town” (1958, νούμερο 7 στην Αμερική), “I Got A Feeling” (νούμερο 10 στην Αμερική), “Someday” (1958, νούμερο 9 στην Αγγλία), “Never Be Anyone Else But You” (1959, νούμερο 6 στην Αμερική, νούμερο 3 στην Αγγλία), “It’s Late” (νούμερο 9 στην Αμερική), “Sweeter Than You” (1959, νούμερο 9 στην Αμερική και την Αγγλία), “Just A Little Too Much” (νούμερο 9 στην Αμερική), “Travellin’ Man” (νούμερο 1 στην Αμερική και 3 στην Αγγλία το 1961), “Hello Mary Lou” (νούμερο 9 στην Αμερική), “Young World” (νούμερο 5 στην Αμερική), “Teenage Idol” (1962 νούμερο 5 στην Αμερική) και “It’s Up To You” (νούμερο 6 στην Αμερική το 1963.







Ο Nelson εμφανίστηκε και σε κινηματογραφικές ταινίες όπως το κλασσικό γουέστερν ‘Rio Bravo’ με τον John Wayne και τον Dean Martin (1959), στο ‘The Wackiest Ship In the Army’ (1960) και στο ‘Love and Kisses’ (1965).



Το 1963 ο Nelson υπέγραψε συμβόλαιο με τη Decca αλλά εξασφάλισε δυό μονάχα επιτυχίες - το “Fools Rush In”,(1963, νούμερο 12 στην Αμερική και την Αγγλία) και το “For You” (1964, νούμερο 6 στην Αμερική νούμερο 14 στην Αγγλία). Τούτη η αντίδραση του κοινού, σε συνδυασμό με την εμφάνιση των Beatles έδωσε στον Nelson να καταλάβει πως οι μέρες της ρομαντικής αγάπης και των λουλουδιών πού εξυμνούσε στα τραγούδια του είχε περάσει και πως, αν ήθελε να τον πάρουνε στα σοβαρά, θα έπρεπε να βρει μία άλλη φόρμα.


Έτσι, στα τέλη της δεκαετίας του ‘60, ο Nelson άρχισε ασχολείται όλο και περισσότερο με τη μουσική country και βρήκε νέα ωριμότητα, γράφοντας πολύ πιο ικανοποιητικά άλμπουμς. Παράλληλα, γύρισε στα τόπς το 1969 με μια διασκευή της σύνθεσης του Bob Dylan “She Βelongs To Me” και το 1972 με το αυτοβιογραφικό “Garden Party”, που έφτασε μέχρι το νούμερο 6 του αμερικάνικου τοπ. Στην συνέχεια, συνέχισε να προσφέρει αξιόλογα κομμάτια με το συγκρότημά του, τους Stone Canyon Band και ένα μίγμα από country rock.



Ήταν εθισμένος στα ναρκωτικά (μαριχουάνα και κοκαΐνη). Έκανε 4 παιδιά με την Kristin Harmon, την οποία παντρεύτηκε το 1963 και χώρισε το 1981.


Λίγες ώρες πριν την Πρωτοχρονιά του 1986, ο 45χρονος Ricky Nelson, πέντε μέλη του προσωπικού του σχήματος και η αρραβωνιαστικιά του σκοτώνονται όταν το αεροσκάφους τύπου DC-3 που τους μεταφέρει στο Ντάλας για το ρεβεγιόν της βραδιάς, συντρίβεται, λόγω βλάβης, έξω απ’ την πόλη Ντεκαλβ, στο Τέξας.


Επίσημη ιστοσελίδα:http://www.rickynelson.com/.






Δεν υπάρχουν σχόλια: