The Johnny Burnette story

Ο Johnny Burnette (πλήρες όνομα: John Joseph Burnette) ήταν ένας πιονέρος του Rockabilly, που πιο πολύ έχει μείνει γνωστός για το γνωστό, “Rock-A-Billy Boogie”, τραγούδι που, ίσως, αποτελεί τον «εθνικό ύμνο» των πιστών του ροκαμπίλι...

Ο Johnny γεννήθηκε στις 25 Μαρτίου του 1934, στο Memphis του Tennessee, από την Willie May και τον Dorsey Burnett Sr.

Μεγάλωσε μαζί με τους γονείς του και τον αδελφό του Dorsey στην περιοχή Lauderdale Courts του Memphis, το οποίο από το 1948 ως το1954, ήταν επίσης το μέρος που ζούσαν η Gladys και ο Vernon Presley με τον γιο τους, Elvis.

Περνώντας τα εφηβικά του χρόνια στο Μέμφις στις αρχές της δεκαετίας του ΄50, ο Johnny έγινε πρωταθλητής στην πυγμαχία. Πάντα είχε όμως ενδιαφέρον για την μουσική και τελικά αποφάσισε να δημιουργήσει ένα μουσικό τρίο στο οποίο συμμετείχαν ο αδελφός του Dorsey στο μπάσο και τον φίλο του, Paul Burlison, στην ηλεκτρική κιθάρα. Θα γινόντουσαν γνωστοί ως The Johnny Burnette Trio. Για καιρό και οι τρεις έπαιζαν μαζί και εργαζόντουσαν με μειωμένο ωράριο και σαν ηλεκτρολόγοι στο Μέμφις.

Η ηλεκτρική εταιρεία στην οποία εργαζόντουσαν απασχολούσε και ένα συμμαθητή τους, ένα φορτηγατζή για βοηθό. Το όνομά του ήταν Elvis Presley.

Το 1956, έφυγαν από το Μέμφις για τη Νέα Υόρκη και άρχισαν να συμμετέχουν στους μουσικούς διαγωνισμούς Ted Mack, όπου κέρδισαν πολλά πρώτα βραβεία.

Σε αυτό το σημείο συναντήθηκαν με τον Jerome Henry, ο οποίος έγινε ο μάνατζέρ τους και ο οποίος τους σύναψε συμβόλαιο με την δισκογραφική εταιρία Coral.

Εκείνο τον καιρό μπήκε στο γκρουπ και ένας ντράμερ, ο Tony Austin, που ήταν ξάδερφος του Carl Perkins.

Ένα από τα πρώτα τους αποτελέσματα για την εταιρία, το 1956, ήταν το "The Train Kept-A-Rollin", (του Tiny Bradshaw), τραγούδι το οποίο είχε κάποια επιτυχία.

Το τραγούδι το ηχογράφησαν αργότερα, οι Yardbirds και οι Aerosmith.

Μετά από λίγα χρόνια μαζί, το τρίο διαλύθηκε, ο Dorsey έφυγε λίγο πριν την εμφάνιση του γκρουπ στην μουσική ταινία του Alan Freed “Rock, Rock”, και υπέγραψε στην ΕRA Records, στα τέλη του 1959 ενώ ο Τζόνι υπέγραψε στην Liberty Records, την ίδια εποχή.

Δείτε μία σκηνή από το “Rock, Rock”, με τον Alan Freed

Αντικαταστάτης του Dorsey έγινε ο Johnny Black, αδελφός του Bill Black, μπασίστα του Elvis.

Παρόλη την εμφάνιση του γκρουπ στην ταινία και τα τρία σινγκλς και ένα LP που κυκλοφορήσανε, το Rock and Roll Trio επισήμως διαλύθηκε το Φθινόπωρο του 1957.

Το καλοκαίρι του 1960, Τζόνι είχε την πρώτη του μεγάλη επιτυχία με το "Dreamin '".

Έφτασε μέχρι το νο11 στο Billboard Hot 100 και το νο 5 στην Βρετανία.

Στις 14 Αυγούστου 1964 ο Johnny πνίγηκε σε τραγικό ατύχημα που είχε με την βάρκα του στην Λίμνη Clearlake της California.

Ο γιος του Rocky συνέχισε στα ίχνη του πατέρα του και είναι σήμερα τραγουδιστής του Rock n Roll. Πιο γνωστό ταργούδι toy, το "Tired of Toein' the Line" (1980).

Ο Dorsey πέθανε το 1979.

Ακούστε το ΚΛΑΣΣΙΚΟ “Rock-A-Billy Boogie” και τραγουδήστε…

Well, it's a-Rock, a-Rock, a-Rock Billy Boogie.

A-Rock'n', Rock'n, a-Rock Billy Boogie.

A-Rock, a-Rock, a-Rock a-Billy Boogie.

A-Rock, a-Rock, a-Rock a-Billy Boogie.

A-Rock, Rock, a-Rock a-Billy Boogie tonight.

Ο Johnny Burnette & το Rock and Roll Trio στο γνωστό "Houndog"




Διάβασε για τον Johnny και ΕΔΩ: http://en.wikipedia.org/wiki/Johnny_Burnette
και ΕΔΩ: http://www.rockabilly.net/articles/burnette.shtml
και ΕΔΩ: http://www.rockabilly.nl/artists/jburnette.htm

The Johnny Carroll story

Ο Johnny Carroll γεννήθηκε ως John Lewis Carrell στο Cleburne του Texas στις 23 Οκτωβρίου του 1937. Μεγάλωσε μέσα σε ακούσματα της country μουσικής και σε ηλικία μόλις 9 ετών αγόρασε την πρώτη του κιθάρα. Στα 15 του έφτιαξε την πρώτη μπάντα, τους "Monnlighters" και κάθε Σάββατο παίζανε ζωντανά απ΄τον ραδιοφωνικό σταθμό KCLE του Cleburne του Texas.

Το 1955 ο Johnny, μαζί με τους συμμαθητές του Bill Hennen (πιάνο) και Billy Bunton (μπάσο), κέρδησε το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό ταλέντων. Ο Jay Salem, ένας κιθαρίστας από το Burleson του Texas, κέρδισε το δεύτερο βραβείο. Ο Johnny του ζήτησε να έρθει στην μπάντα του και εκείνος συμφώνησε.

Όταν εμφανίστηκαν στο “Ferlin Husky show” στο Fort Worth's Northside Colosseum, έκαναν εντύπωση στον Jack "Tiger" Goldman, ιδιοκτήτη του στούντιο “The Top Ten Recording Studio” στο Dallas του Texas, ο οποίος τους έφερε σε επαφή με την Decca Records.

Ο Carroll άρχισε να ηχογραφεί για την Decca Records στα μέσα της δεκαετίας του 1950.

O Carroll έπαιζε παθιασμένο και άγριο Rock ‘n’ Roll που σε πολλούς θύμιζε τον Little Richard, ενώ κάποιοι είπανε ότι υπήρξε προπομπός του punk.

Ο Carroll θα κυκλοφορήσει αρκετά singles, όπως το "Crazy, Crazy Lovin," το "Wild, Wild Women," και το "Hot Rocks", αλλά κανένα από αυτά δεν θα σημειώσει σημαντική επιτυχία, αν και σήμερα θεωρούνται θρυλικά. Οι δίσκοι του επισκιάστηκαν από τις επιτυχίες των άλλων πιονέρων μουσικών του Rockabilly και του Rock & Roll όπως ήταν ο Elvis Presley, ο Jerry Lee Lewis και ο Johnny Cash.

Έκλεισε την καριέρα του προς τα τέλη της δεκαετίας του 1950, αλλά έκανε μια επιστροφή το 1974 με ένα τραγούδι - αφιέρωμα στον θρυλικό Gene Vincent, που πέθανε το 1971. Το τραγούδι ήταν το «Gene Vincent Rock» ή «The Black Leather Rebel», όπως ήταν ο άλλος τίτλος του. Ο συνθέτης του τραγουδιού ήταν ο Ronny Weiser, από την «Rollin'Rock records». Ο Carroll και ο Vincent είχαν εργαστεί παλιά μαζί στο Dallas, στα τέλη της δεκαετίας του ‘ 50 και πολλές φορές είχαν ανταλλάξει μέλη των συγκροτημάτων τους, ενώ ο Carroll είχε γράψει το τραγούδι “Maybe” για τον πέμπτο άλμπουμ του Vincent στην Capitol

Το 1977 ο Carroll μπήκε στο περίφημο "Rollin' Rock" στούντιο στο Van Nuys της California να ηχογραφήσει το άλμπουμ “Texabilly”, στο οποίο συνεργάστηκε και ο Ray Campi.

Συνέχισε να ηχογραφεί την δεκαετία του 1980.

Πέθανε από ηπατική ανεπάρκεια στις 13 Ιανουαρίου 1995, και το 1996 επανεκδόθηκε μία συλλογή από 33 τραγούδια του από τις πρώτες ηχογραφήσεις του και κυκλοφόρησε ως «Rock Baby Rock It: 1955-1960».

Το «Rock Baby Rock It» ήταν μία νεανική μουσική ταινία του 1957, στην οποία πρωταγωνιστούσε ο Carroll.

Από αυτήν την ταινία είναι τα παρακάτω βίντεο.

Για τον Johnny Carroll μπορείς να δείς ΕΔΩ:

http://www.rockabilly.nl/artists/jcarroll.htm

http://www.rockabillyhall.com/JohnCrrll1.html

http://www.arvel.com/article1.html

http://en.wikipedia.org/wiki/Johnny_Carroll

The Glen Glenn story

Ένας από τους πιο αγαπημένους μου Rockabilly τραγουδιστές των 50's είναι ο Glen Glenn.

Αν και ποτέ δεν κέρδισε την ίδια φήμη και την δημόσια αναγνώριση όπως οι πρωτοπόροι του Rockabilly της Δυτικής Ακτής (West Coast Rockabilly) συμπολίτες του, όπως ο Eddie Cochran και ο Ricky Nelson, το ταλέντο του Glen Glenn υπήρξε πολύ μεγαλύτερο από την τύχη του στην μουσική σκηνή των 50’s, καθώς τα κομμάτια του είναι πλέον θρυλικά στον χώρο του Rockabilly, ενώ μεγάλα ονόματα της ροκ, όπως ο Bruce Springsteen, ο Tom Petty και ο Μπομπ Ντίλαν, έχουν παίξει πολλά τραγούδια του επί σκηνής.

Ο Glenn γεννήθηκε ως Glenn Troutman στις 24 Οκτωβρίου 1934, στο Joplin του Mιζούρι.

Ο Troutman μεγάλωσε με τους κλασικούς παραδοσιακούς country ήχους του βαθύ Νότου και όταν η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στο San Dimas, της Καλιφόρνια, το 1948, ο ενθουσιασμός του για την κλασική country και την western swing μουσική συνέχισε να αναπτύσσεται.

Σε ηλικία 17 χρονών, ο Troutman πήγε και αγόρασε μια κιθάρα και άρχισε να παίζει μαζί με τον συμμαθητή του Gary Lambert, ο οποίος ήταν ένας ικανός κιθαρίστας που άκουγε τους νέους R & B ήχους της Καλιφόρνια μέσα από τα ερτζιανά κύματα. Ο Troutman με τον Lambert σύντομα σχημάτισαν ένα Country δίδυμο με την ονομασία Missouri Mountain Boys και ξεκίνησαν κάνοντας το γύρο του Λος Άντζελες σε country μπαρς, ενώ ο Troutman παράτησε το γυμνάσιο για να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στη μουσική.

Κάποια στιγμή οι Troutman και Lambert παρουσιαστήκανε σε τοπική τηλεοπτική εκπομπή αφιερωμένη στην country μουσική, όπου έγιναν φίλοι με άλλους τραγουδιστές που είχαν το ίδιο στυλ, όπως ο Eddie Cochran.

Ο Lambert έκοψε κάποια demos με τον Cochran, ενώ ο Troutman είχε επηρεαστεί έντονα από το στυλ της μουσικής του Cochran, ένα μείγμα country με γρατζουνίσματα R & B ρυθμού. Σύντομα ο Troutman άρχισε να παίζει R & B και Rockin' country μελωδίες, ενώ μετά την αλλαγή του όνοματός του σε Glen Trout, άρχισε να κάνει περιοδείες και να κόβει demos, κυρίως χωρίς τον Lambert.

Στα τέλη του 1957, επιτέλους,ο Troutman έκλεισε συμφωνία με την LA ERA Records, και τον Ιανουάριο του 1958 κυκλοφόρησε το πρώτο του single, το υπέροχο "Everybody's Movin'" που στην πίσω πλευρά είχε το "I'm Glad My Baby's Gone." Ωστόσο, σύντομα δύο όχι πολύ ευπρόσδεκτες εκπλήξεις περίμεναν τον Troutman – πρώτα χωρίς να τον ρωτήσει, η ERA του έδωσε ένα νέο όνομα, το Glen Glenn, και δεύτερον, ενώ άρχιζε να φαίνεται το αστέρι του, του ήρθε το χαρτί να παρουσιαστεί στον στρατό (και την ίδια εποχή και ο Lambert). Αν και η ERA συνέχισε να κυκλοφορεί υλικό με τον Glenn, χωρίς όμως ο ίδιος να είναι σε θέση να προωθήσει τους δίσκους του, λίγοι τον προσέξανε εκείνη την εποχή, ενώ πολύ αργότερα οι εραστές του Rockabilly θα καταλάβουν την αξία κομματιών όπως το "Blue Jeans and a Boy's Shirt" το "One Cup of Coffee" και την όμορφη μπαλάντα "Laurie Ann", τα οποία θεωρούνται πλέον κλασικά,.

Όταν το 1960, ο Troutman και ο Lambert απολύθηκαν από τον Στρατό επιχείρησαν να ασχοληθούν με την καριέρα τους στην μουσική, από εκεί που σταμάτησε, αλλά εκείνο τον καιρό ήδη η φήμη του Rockabilly είχε αρχίζει να εξασθενεί, ενώ παράλληλα η ERA είχε δώσει τον Glenn στην θυγατρική της Dore Records, η οποία προσπάθησε να τον χρησιμοποιήσει σαν ένα καλά-επεξεργασμένο ποπ αστεράκι. Παρόλο που τα αποτελέσματα δεν ήταν και τόσο τρομακτικά, οι δίσκοι από εκείνη την συνεργασία δεν πουλούσαν ιδιαίτερα καλά και σύντομα ο Troutman εγκατέλειψε την πλήρη απασχόληση με την μουσική, αν και μαζί με τον Lambert συνέχισαν να παίζουν τα Σαββατοκύριακα.

Η country πλευρά των Troutman και Lambert φάνηκε με ένα δίσκο που έκαναν το 1961 και ο οποίος έγινε γνωστός πολύ καθυστερημένα, το 1964, και ο οποίος τελικά θα σήμαινε το τέλος της καριέρας του Glenn, αν ένα βρετανικό άλμπουμ δεν είχε κυκλοφορήσει, το 1977, με μία συλλογή από σπάνιο Rockabilly υλικό.

Όπως και για πολλούς άλλους λιγότερο γνωστούς αμερικάνους rockabillies, ο Glenn, σύντομα αγαπήθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου και έκανε πολλούς οπαδούς και το 1984 έκοψε μαζί με τον Lambert, ένα νέο άλμπουμ για την εταιρία Ace.

Από τότε ο Glenn εμφανίζεται συχνά νυχτερινά κλαμπ στην Καλιφόρνια, και σε συναυλίες στην Ευρώπη.

Αν και 75 ετών σήμερα ο Glen Glenn, συνεχίζει να παίζει την αγαπημένη Rockabilly μουσική σε συναυλίες και η Mary, σύζυγός του για 48 χρόνια, τον πειράζει λέγοντάς του «όταν είσαι σπίτι είσαι ψόφιος, αλλά όταν ανεβαίνεις στην σκηνή ζωντανεύεις»!

(Το πρωτότυπο άρθρο από τα αγγλικά που το μετέφρασα - με μικρές αλλαγές - από τον Mark Deming, All Music Guide μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ: http://www.artistdirect.com/nad/music/artist/bio/0,,436130,00.html).

--Πλούσιο υλικό - με πολλές φωτογραφίες! - για τον Glen Glenn στο Rockabilly Hall of Fame ΕΔΩ:

http://www.rockabillyhall.com/GlenGlenn.html

-- Δείγματα από τραγούδια του στην Amazon μπορείτε να ακούσετε ΕΔΩ: http://www.amazon.com/Glen-Rocks/dp/B000YPZCQS/ref=sr_1_2?ie=UTF8&s=dmusic&qid=1242758525&sr=8-2

--Οι δικοί μας Bullets παίζουν το "One Cup of Coffee and a Cigarette” στο άλμπουμ “Final Race” .

Videos:

The Cult of The Teddy Boy part 1

1979 Caister UK!

Το τραγούδι που ακούγεται είναι το "Choppin 'n' Changin" από τον Cliff Richard και τους Shadows (1961).